^{Gebaseerd op een tekst van René Gräber, een duitse natuurgeneeskundige, en op een documentaire van de duitse ZDF zender | Originele artikel te zien op: NaturHeilt.com}

Opgepast: Dit artikel is niet voor mensen met zwakke zenuwen. Omdat als je dit thema grondig onderzoekt het bij sommigen aardig gaat draaien in hun buik. Dus…, hou je vast…

Sinds enige jaren zeg ik al (niet voor de grap): Als dat met het metastaseren van kanker klopt (waarvan beweert word dat deze zich via de bloedbaan verspreid), dan zouden alle bloedafnames voor transfusies op kankercellen onderzocht worden ... toch?
Maar heb jij al eens daarvan gehoord of dat daarop ook onderzocht wordt? Ik nog niet! Dus: Of de metastasen theorie klopt niet, of er loopt hier wat gruwelijk mis ...

Maar laat ik jullie gelijk maar zeggen: Zonder voldoende bloed in je aderen komt het tot een serie van klachten, die zelfs dodelijk kunnen eindigen. In ieder geval bij een zwaar ongeluk met ernstige verwondingen, waar veel bloed verloren gaat, of bij bepaalde operaties zien de meeste behandelende artsen zich gedwongen bloedtransfusie als hulpmiddel te gebruiken.
Daar zijn de meeste medici het over eens. Er is een leven gered en we kunnen dan weer rustig ademhalen. Maar ook hier zit er een addertje onder het gras, namelijk in de details ...

Bij een transfusie met vreemd bloed, door de medici "allogene bloedtransfusie" genoemd, bestaat altijd het gevaar dat hier meer als alleen bloed gegeven word. Want alleen in bloed bevinden zich niet alleen rode bloedcellen, witte bloedcellen enz.
Bloed transporteert alles, wat in ons organisme binnengedrongen is, ook virussen, bakterien, giftige stoffen en nog veel meer!

Een zowel bijzonder tragisch als ook crimineel voorbeeld en zeer kenmerkend voorbeeld is dat bij uit vele bloeddonors gewonnen bloedstollingsfactor een medicament is gemaakt voor mensen die daar onvoldoende van hebben bij de Firma Bayer, oftewel de Amerikaanse dochteronderneming Cutter. Deze bleek voor een deel besmet te zijn met het HIV virus van HIV-positive bloeddonoren.
Bij het extractieproces van deze bloedstollingsfactor raak je virussen niet kwijt uit het product.
Ondanks dat de Firma wist dat hun preparaten besmet waren met dit virus verkocht deze firma de preparaten aan Hongkong, Taiwan, Japan en Argentinië en bezorgde deze patiënten ook nog met HIV.

Los van die gevallen waarbij bloed met HIV geïnfecteerd was voordat men dit met test vast kan stellen en daardoor ook enigen die dit bloed ontvangen zich toentertijd nog dodelijke bijwerking en vervroegde dodelijke bijwerking te verwerken kregen.

Een ander punt handelt het om de misleidende bewering dat er mensen met een universele bloed gever, en ontvangers voor bloedontvangers zijn. Degene bloedgroep 0 hat zou de universele gever zijn, degene met de bloedgroep AB zou universele ontvanger zijn.
Dit is echter niet zo.
Daarbij komt noch dat het in bloed niet alleen de ABO-bloedgroepen zijn, maar ook ettelijke andere die zo goed als zeker niet met de eigen bloedgroep verdraagt. Daardoor is elke bloedtransfusie een aanslag op het eigen immuunsysteem en daarmee overvraagt is en min of meer "op tilt slaat" of "platgelegd" word.

Maar deze heftige reacties hebben jarenlang in de reguliere medische wereld nauwelijks een rol gespeeld zoals het zich laat aanzien.

Jaarlijks worden bijvoorbeeld in Duitsland tot ongeveer 5 miljoen bloedtransfusies toegepast. Wanneer je bedenkt dat één bloedeenheid ongeveer 100 Euro kost, en bij de patiënten ongeveer 300 Euro in rekening wordt gebracht, en dan maal 5 miljoen, dan kun je je voorstellen dat er heel wat omzet en geld aan verdient wordt.
Daar hangt een aardige handel en industrie achter.

Daarbij worden zelfs vampieren bleek van jalousie. Maar voor het organisme is elke transfusie een "mini orgaantransplantatie" waarbij lichaamsvreemd weefsel in eigen lichaam opduikt met overeenkomstige reacties. Deze mini transplantaties zijn misschien niet zo omvangrijk als een nieren-, hart- of levertransplantatie, maar maken zich op een subtielere en uitgebreidere manier wel merkbaar.

Écht boos bloed

Een sterke afweerreactie bij een orgaantransplantatie is schadelijk voor het orgaan en kan tot afstoting leiden wat dodelijk is natuurlijk. Die verlopen in de regel dramatisch en snel. Bij een "mini" transplantatie (bloedtransfusie) gaat dit vaak op subtielere manier. Bij bloedgroepen die zo identiek als mogelijk worden geacht geeft het vaak geen dramatische en opvallende afweerreactie en afstotingsverschijnselen. Maar als je goed zou opserveren zijn er vaak wel enkele opvallende reacties te zien.

Hoe ernstig de reacties op "vreemd bloed" kunnen zijn, wordt zichtbaar gemaakt in een duitse documentaire over dit thema. Een reportage van de ARD van 24. 11. 2014:

"Boos bloed" – transfusierisicos. Omdenken in de intensive gezondheidszorg:

ARD-Documentaire „Böses Blut – Transfusionsrisiken, Kehrtwende in der Intensivmedizin" (2014)

In deze documentaire worden een rij van studies aangehaald, die ik eens heb gecheckt.
Het begint met een teleurstellende veronderstelling die uit van de Britse eilanden komt:

Na hartoperaties, waar een of meer bloedtransfusies werden gegeven, was het risico op overlijden 6 keer hoger dan bij patiënten zonder transfusies (Many blood transfusions may increase risks, doctors warn).

Transfusion-related acute lung injury; clinical perspectives. – Acute complicaties zijn niet zoveel voorkomend. Wanneer deze zich voordoen betreft het meestal de longen. Longonsteking en Longoedeem etc. staan hier in op de eerste plaats.
Deze longproblemen maken het grootste deel uit van bloedtransfusie gerelateerde complicaties met dodelijke afloop. (Deze studie werd echter niet genoemd in deze Duitse ARD documentaire.)

Association between intraoperative blood transfusion and mortality and morbidity in patients undergoing noncardiac surgery. – Ook in deze studie komt aan het licht: Bloedtransfusies tijdens een operatie brengen een hoger overlijdensrisico en complicaties met zich mee.
Het risico van een bloedtransfusie gerelateerd overlijden ligt bij Longproblemen 76 % hoger, een Sepsis (bloedvergifteging) 43 % hoger, Trombose embolien 77 % hoger, en problemen met de wondgenezing ligt 87 % hoger!

De ARD-documentaire citeerd een meta-analyse (d. i. een onderzoek, die meerdere onderzoeken met elkaar vergelijkt) uit het jaar 2008:
Efficacy of red blood cell transfusion in the critically ill: a systematic review of the literature. Hier toenden 42 van 45 studies dat bij een transfusie met rode bloedcellen (Packed Cells, dus geen volbloed) die mogelijke risico's en complicaties groter waren dan het te verwachten nut !
Twee studies hadden als resultat dat er geen verhoogd risico zou zijn, maar ook geen voordeel of nut hadden.
Slechts één studie liet zien, wat de gebruikelijke medische wereld als realiteit veronderstellen: Bluttransfusie is probleemloos en nuttig voor de patiënten.

De andere kant van "Boos Bloed"

Tot nu toe hebben we het "alleen" nog maar gehad over de gevolgen van mini transplantaties en het daardoor verstoorde evenwicht in ons lichaam. De boosaardige lange termijn gevolgen zijn daarin nog niet meegenomen. Die komen eerst op langere termijn tot uitdrukking. Net als bij de Bloedstollingsfactor van Bayer, die met HIV besmet was, bestaat altijd de mogelijkheid dat bloedtransfusie ook met enige virussen en Toxinen (giftig werkende stoffen) besmet zijn.
De bloedpreparaten worden vandaag de dag gecontroleerd en op bijvoorbeeld Hepatitis-virus en HIV onderzocht. Vandaar dat de meeste preparaten veilig zijn. Maar je kunt alleen dat vinden waar je naar zoekt. Met andere woorden: Er is geen analyseapparaat waar je een bloedmonster in doet, en het apparaat dan alle schadelijke stoffen herkend die in het bloed kunnen voorkomen.
Als toendertijd het gevaar van AIDS noch niet bekend was, hadden de onderzochte bloedpreparaten groen licht als zijnde veilig gegeven, maar waren ze mogelijk wel besmet met HIV.

Daardoor is het ook denkbaar, zelfs zeer goed mogelijk, dat kanker ook over deze weg overgedragen kan worden. Zo jun je via een bloedtransfusie geïnfecteerd raken met kankercellen en metastasen die van de bloeddonor komen. Zover we weten zijn er geen routinecontroles voor metastasecellen in de preparaten die van de donor komen. En wanneer deze gegeven worden aan een toch al zieke patiënt, waarbij ook nog het immuunsysteem plat komt te liggen een goede voedingsbodem vinden om zich optimaal te kunnen vermenigvuldigen. Het immuunsysteem is totaal overvraagd en bied hier geen weerstand meer tegen.

Deze hypothese of waarschijnlijkheid word in deze dokumentaire en de verschillende onderzoeken en statistiek bevestigd !

Een israelische studie bij ratten in het jaar 2008 (Blood transfusion promotes cancer progression: a critical role for aged erythrocytes) liet zien dat bloedtransfusies met fris bloed en opgeslagen bloed tot een viervoudige meer voorkomen van kanker leidde. Tegelijkertijd verdubbelde het stervensrisico.

Wat het bijzondere bij dit onderzoek was dat het geen rol speelde of dat bloed eigen bloed of "vreemd" bloed was. Een belangrijke factor was het opslag van het (geconserveerde) bloed.
Fris bloed liet minder bijzonderheden zien als opgeslagen bloed.

[En welk bloedpreparaat word in de ziekenhuizen meestal als eerste gebruikt? Natuurlijk het preparaat die het dichste bij de vervaldatum is: Het oudste! Dit is economisch gezien zinvol, maar levert het grootste gezondheidsrisico.]

Common immune-related risk factors and incident non-Hodgkin lymphoma: the multiethnic cohort. – In deze studie over menselijke bevolkingsgroepen vonden de auteurs dat deelnemers met een ziektegeschiedenis waarbij bloedtransfusies werden gebruikt een 39 % verhoogd risico hadden op lymfeklierkanker bij mannen en 22 % hoger risico bij vrouwen.
Redenen daarvoor kunnen zijn het sterk verzwakte immuunsysteem na een bloedtransfusie.

Blood transfusions and the subsequent risk of cancers in the U.S. elderly. – Dit onderzoek onderzocht gevallen van over de 550.000 oudere patiënten in de USA waarbij kanker gediagnostiseerd was, en 100.000 gezonde deelnemers als controle.
Het liet zien dat bloedtransfusie in die 0-12 maanden voor de diagnose van kanker het risico op kanker verdubbeld had. Daaronder waren maag, darm, lever, nieren, beenmerg, lymfeklierkanker en leukemie. Een transfusie voor die tijd toonde geen verhoogd risico tot kanker.

Het taboe slaat toe

Bloedtransfusies als probleemloos en levensreddend te definiëren schijnt van de situatie af te hangen. Probleemloos, zo hebben we zo even gezien, zijn mini transplantaties niet. Levensreddend lijken ze eerst dan wanneer van een levengevaarlijke hoeveelheid bloedverlies sprake is waarbij de behandelend arts geen ander keuze ziet als een bloedtransfusie toe te passen.

Maar worden er jaarlijks in bijvoorbeeld Duitsland 5 miljoen bloedtransfusies gegeven, omdat 5 miljoen Duitsers een levensgevaarlijke hoeveelheid bloed verloren hebben?

Of is het niet veel eerder zo, dat de huidige opvattingen in de medische wereld nog steeds zo is dat de meesten menen dat er weinig schadelijke bijwerkingen zijn, en daarom voor de zekerheid patiënten één of meer bloedconserven (Packed Cells) geven zonder dat dit schadelijke bijeffecten heeft die de patient onnodig belasten? Wie zo denkt is klaarblijkelijk abuis.
Wat een grote misvatting en lichtzinnigheid bij de huidige stand der ontwikkelingen en wetenschappelijke bewijzen.

Wel brengen deze extra transfusies aardig wat extra geld in het laatje van het ziekenhuis en producenten.
Daarmee is de huidige gevestigde medische wereld weer in orde. De patiënt is goed met bloed verzorgd en de financiële balans van het ziekenhuis en de "bloedbanken" ziet er weer rooskleurig uit.
Daarom leg ik de stelling te uitten, dat na de hierboven genoemde feiten niemand geschrokken zal opspringen om wat te veranderen in het huidige beleid. Omdat hierin omschakelen zou betekenen dat er met een ordelijk omzetverlies gerekend moet worden, wat enige artsen in de dokumentaire "böses Blut" ook op gespeculeerd hebben.

En vandaar dat komt wat te verwachten was: Dat verschillende die met de documentaire geconfronteerd werden van verschillende instituties en autoriteitspersonen met de getoonde resultaten typerend, en al het andere dan verrassend waren.

En de kankerexperts hebben nog betere excuses in petto. Het Duitse centrum voor kankeronderzoek in Heidelberg stelt dat het "geen interessante vraag" is, dat we "de kwestie moeten heroverwegen" en "niet onnodig paniek moeten zaaien". Interessant, deze kankerdeskundigen uit Heidelberg – er zijn talloze onderzoeken die een kankerbevorderend effect van bloedtransfusies aantonen en in Heidelberg gaan ze de zaak heroverwegen, geen paniek zaaien en niet geïnteresseerd zijn in dit soort kwesties over kankergeneeskunde. Kankeronderzoekers die niet geïnteresseerd zijn in kanker, het toppunt van arrogantie van de conventionele geneeskunde die de werkelijke effecten en feiten negeert.

Het laatste woord is aan een minder onwetende arts die de inertie en onverschilligheid van het systeem ziet als een voedingsbodem voor rechtszaken van patiënten zodra het nieuws over de schadelijke effecten van bloedtransfusies zich heeft verspreid. Op zijn laatst tegen die tijd zal de conventionele geneeskunde aan de kant staan. Want dan gaat het weer om geld. Als het om gezondheid zou gaan, zouden de reacties van zorgverzekeraars, onderzoekscentra en gezondheidsautoriteiten anders zijn.

Conclusie

Bloedtransfusies zijn niet zo onschuldig als ze lijken en worden gezien. De conventionele geneeskunde doet wat ze altijd doet in dergelijke situaties: blokkeren. Domme en zeer onwetenschappelijke argumenten komen sommige artsen goed van pas, zoals: "We hebben het altijd zo gedaan!", "Alles wordt overschat...", "Bangmakerij!" etc., om een verandering in denken en gedrag te voorkomen. Geen studies gebaseerd op bewezen effecten die suggereren dat zulke veranderingen zullen helpen. Ook hier laat de conventionele geneeskunde haar geliefde evidence-based benadering varen - wat in dit geval een groot obstakel lijkt te zijn ...